هجرت : (عربي) 1- از كشور يا زادگاه خود به جاي ديگر رفتن و در آنجا ساكن شدن؛ 2- (اَعلام) مهاجرت پیامبر اسلام(ص) و جمعی از یارانش (مهاجران) از مكه به یثرب (مدینه)، که رویدادی ویژه در تاریخ اسلام بود، بعدها مبدأ تاریخ هجری قرار گرفت (= 662 میلادی).

هِلنا : 1- (= هلن)، هلن؛ 2- (اَعلام) نام شهری در مرکز ایالت مونتانای آمریکا.

هميلا : (اَعلام) نام يكي از نديمه‌هاي شيرين در خسرو و شيرين نظامي.

همراز : 1- ويژگي هر يك از دو يا چند نفري كه راز خود را به يكديگر مي‌گويند؛ 2- همدم، همنشين، مونس.

همدم : (به مجاز) همنشين، مونس.

همتا : 1- آنچه يا آن‌كه در صفتي با ديگري وجه اشتراك داشته يا كاملاً به او شبيه باشد، نظير، مثل؛ 2- (در قديم) همسر، جفت؛ 3- (در قديم) همنشين، همدم، رفيق؛ 4- (در قديم) متناسب، در خور.

هُمادخت : (هما+ دخت = دختر)، (به مجاز) دختر خوشبخت، دختر سعادتمند.

هُما : 1- (در پهلوي)، فرخنده؛ 2- پرنده‌اي با جثه‌اي نسبتاً درشت از خانواده‌ي لاشخورها، داراي بال‌هاي بلند، دُم بلندِ لوزي شكل به رنگ خاكستري و يك دسته مو در زير منقار. [هما به خوردن استخوان مشهور است و قدما مي‌پنداشتند سايه‌اش بر سر هر كس بيفتد به سعادت مي‌رسد و در بعضي منابع با عقاب تخليط شده است] 3-(اَعلام) هما در «فروردين يشت» اوستا دختر «كي گشتاسب» و خواهر اسفنديار است؛ 4- (هماي) در اساطير اقوام هندو ايراني بلند پروازترين پرنده است.

هلیا : (از یونانی، heliade) 1- صورت تخفیف یافته‌ي هلیاد، به معنی دختر خورشید؛ 2- (اَعلام) (در اساطیر یونان) دختر هلیوس.

هيديكا : (كردي) به آهستگي.